Blogg ársins!

Kannski ekki besta blogg ársins, en að minnsta kosti það fyrsta þetta árið hjá undirritaðri. En þegar Venus skín skært í vestri og rosabaugur sést í kringum tunglið myndast réttu aðstæðurnar til þess að rifja upp helstu atburði frá janúar til mars.

Janúar janúar janúar....hvað gerðist í janúar árið 2015? Þá lauk jólafríinu og ég kynntist 76 nýjum nemendum og fékk 18 gamla. Allt reyndist þetta vera eðalfólk. Sigrún litla miðjubarn dansaði líka á sinni fyrstu danssýningu í Laugardagshöllinni ásamt vinkonum sínum og fékk medalíu fyrir.

Framtíð Íslands!

Í janúar kviknaði líka lítið líf en ég fjalla nánar um það síðar þegar ég hef fengið leyfi til þess. Nei, ég er ekki ólétt. Gamla er hætt.

Febrúar febrúar febrúar var óvenju stuttur mánuður, bara 28 dagar að mig minnir. Þá bar helst til tíðinda að Gunni horski kom í heimsókn. Af því tilefni var blásið til veislu og Granskælingum boðið til Daltúna.

Framtíð Íslands!

Bolludagur, sprengidagur og öskudagur tóku upp á því að vera í febrúar og var haldið upp á bræðurna þrjá með pompi og pragt. Eiginmaðurinn var aldrei þessu vant í útlöndum svo að ég þurfti að kaupa bollurnar sjálf, sleppa því að elda saltkjöt og panta pizzu á öskudaginn. Öskudagurinn var auðvitað langskemmtilegastur af þeim öllum af því að nú er kominn sá góði siður í hverfið að börnin ganga á milli húsa og syngja fyrir nammi. Sigrún og vinir voru gerð út af örkinni til þess að fylla nammiskápinn á heimilum sínum og báru þau vel úr býtum.

Framtíð Íslands!

Á meðan tókum ég og Kristrún litla á móti öðrum börnum og skiptum á gotti og góli. Meganæs. Ætli ég hafi svo ekki endað á því að fella eitthvert vinnumat þarna rétt í lok mánaðarins. 

Marsmánuður var vindasamur og aldrei þessu vant var eiginmaður minn í útlöndum þegar stærsti stormur aldarinnar reið yfir höfuðborgarsvæðið. Ég lá í fósturstellingu og saug olnbogann á meðan vindurinn þeytti skjólveggjum nágrannanna yfir til nágrannanna. Mestar áhyggjur hafði ég af sumargjöf dætra okkar sem hafði staðið af sér storma stríða í allan vetur en virtist hvað úr hverju ætla að slitna úr festingum sínum og marka djúpt far í 89 bifreiðar á Stór-Kópavogssvæðinu. Faðir minn aldraður mætti á svæðið og fauk undir trampolínið ásamt Webernum og öðru lauslegu. Eftir að hafa skriðið í skjól tilkynnti hann mér andstuttur að trampolínið myndi líklega halda, sem það og gerði. 

Í mars urðu svo þau stórtíðindi að frumburðurinn og miðjubarnið spiluðu í fyrsta sinn saman á tónleikum Skólahljómsveitar Kópavogs í Háskólabíó, önnur með A-sveit og hin með C-sveit. Mér leiddist því bara um miðbik tónleikanna. Djóóók...B-sveitin var fín líka. Hér má sjá Björgu spila á hljóðfærið sitt ásamt bestu básúnuvinunum og einu horni (úti í horni):

Framtíð Íslands!

Hvað skal svo segja meira? Jú, það var sólmyrkvi, einhvers staðar liggur ást unga fólksins í loftinu, einhvers staðar er háskólastúlka ólétt, einhvers staðar slást tveir geldir kettir, einhvers staðar er allt við það sama og allir glaðir. Fraktin til Flórída hefur reyndar verið að taka Hjört á taugum, efnafræðin er ekki lengur uppáhaldsfag frumburðarins, miðjubarnið hefur yfir engu að kvarta en litla krílinu finnst birta of snemma á morgnana. Hún kann ráð við því:

Framtíð Íslands!

Ég sjálf hef alltaf "örlítið" of mikið nóg að gera í vinnunni en ætla að taka mér frí yfir blápáskana og skella mér með fjölskyldunni norður til Akureyrar á skíði eins og undanfarin páskafrí. Svo verð ég að segja frá því að ég er byrjuð á námskeiði hjá Endurmenntun sem heitir "Skáldleg skrif" þannig að næstu blogg verða hugsanlega mjög skáldleg og skapandi. Hey...ég er alla vega farin að blogga aftur!

Gleðilega páska kæru landsmenn!

Zola in da Zone ;)